راستش را بخواهیم برای من هم سخت است که بنویسم اما نوشتم فقط برای اینکه بگویم ماهم هستیم تا صادقانه وبا تمام توان خود را وقف ،اطلاع رسانی کنیم.

خبرنگاری کار دل است .خبرنگاری یک حرفه ی عاری نیست که با آن بتوانی نان درآمدی برای خبرنگارشدن باید با تمام استرس هایش بجنگی، باید به آن خو بگیری تا بتوانی زندگی کنی. مگر می شود خبرنگار باشی و با تضاد هایش نتوانی بسازی اصلا خبرنگاری یعنی تضاد یعنی یه حس مبهم میان آن همه بودن ونبودن،میان هست و نیست .

حالا بگذریم از اینکه گاهی این تضادها دیوانه ات می کنند،میان راه نفست را می گیرند واز هستی محوت می کنند.گاهی مجبورمی شوی آنقدر میان این تضادها دست وپا بزنی تا بلکه بتوانی بی طرفانه وبی غرض آنچه که هست را بیان کنی.

راستی یک چیزدیگرگاهی بعضی چیزها ترحمت می کنند می خواهی نگویی ولی باید بگویی ،گاهی دلت نمی آید که نگویی ولی باید ...بگذریم.

حالا این حرفه ما هم مثل همه حرفه های دیگر برای خودش ابزاری دارد:

یک جفت پا که همیشه درحال دویدن باشد،دست هایی که همیشه در حال تکان خوردن و نوشتن است چشم هایی همیشه می گردند گاهی یک ضبط صوت ،یک دوربین یا شاید یک خودکارویک برگه سفید ... ولی بزرگترین ابزارش داشتن یک جسارت بزرگ است،یک دل بزرگ و طوفانی و...حالا جای شکرش باقی است که روزی هست که به یاد تو باشند یا اینکه به یادت بنویسند یک روز برای همه خبرنگاران همه آنهایی تمام دغدغه وعشق شان پریدن، دویدن، شنیدن، دیدن و...است.

هفدهم مرداد ماه روز خبرنگار است مبارک همه ی خبرنگاران

زهرا کرمی – خبرنگارکانون بانوان کوثر